ในวันที่ 12 สิงหาคม โลกจะเฉลิมฉลองวันช้างโลก ซึ่งเป็นวันสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับความจําเป็นเร่งด่วนในการปกป้องสิ่งมีชีวิตที่สง่างามเหล่านี้ ในลาว ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่รู้จักในชื่อ Lane Xang “ดินแดนของช้างล้านตัว”
ปัจจุบันประชากรช้างลดลงอย่างมาก เหลือช้างเพียง 500 ถึง 1,000 ตัว ซึ่งเหลือเพียงหนึ่งในสามของจํานวนเมื่อสองทศวรรษที่แล้ว นักอนุรักษ์เตือนว่าช้างทุกๆ หนึ่งหรือสองตัวที่เกิดในแต่ละปีในลาว จะมีช้างประมาณ 10 ตัวตาย ทําให้สายพันธุ์นี้เสี่ยงต่อการหายไปจากประเทศโดยสิ้นเชิง ช้างยังคงมีสะฐานะพิเศษ ในฐานะสัตว์ประจําชาติของลาวและ เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่ทรงพลัง ทีสุดในโลก.
ช้างป่าส่วนใหญ่พบได้ใน เขตคุ้มครองแห่งชาติน้ําปุย (NPA) ในจังหวัดไชยะบูลี่ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของลาว ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 191,200 เฮกตาร์ทั่วเขต Phiang, Paklay และ Thongmixay ตามแนวชายแดนลาว – ไทย จังหวัดนี้ยังเป็นเจ้าภาพจัดเทศกาล ช้างประจําปี เพื่อฉลิมฉลองมรดกของช้าง และ ส่งเสริมความพยายามในการอนุรักษ์ ช้างใน ส.ป.ป ลาว
ศูนย์อนุรักษ์ช้าง ในซายาบูลีดูแลฝูงช้างที่ใหญ่ที่สุดภายใต้การดูแลของมนุษย์ในลาว โดยมีช้างมากกว่า 25 ตัว นับตั้งแต่การห้ามตัดไม้อย่างผิดกฎหมายในปี 2018 ช้างหลายตัวที่เคยใช้ในอุตสาหกรรมไม้ได้ถูกเปลี่ยนเส้นทางไปสู่การท่องเที่ยวในขณะที่บางตัวถูกขายให้กับสวนสัตว์ ละครสัตว์ และ เป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์
ประชากรช้างถูกคุกคาม สถานการณ์ทั่วโลกก็วิกฤตเช่นกัน จากข้อมูลของกองทุนสัตว์ป่าโลก (WWF) ช้างเอเชียน้อยกว่า 50,000 ตัวยังคงอยู่ในป่า รวมถึงเพียง 8,000 ถึง 11,000 ตัวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งการสูญเสียที่อยู่อาศัย การลักลอบล่าสัตว์ และ ความขัดแย้งระหว่างคนกับช้างยังคงคุกคามความอยู่รอดของพวกมัน ทั่วโลกมีช้างเหลืออยู่ ประมาณ 450,000 ตัวเท่านั้น.
ช้างเอเชียถูกจัดอยู่ในประเภทใกล้สูญพันธุ์ในบัญชีแดงของสหภาพระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) ตั้งแต่ปี 1986 , ทุกปีช้างป่าประมาณ 20,000 ตัวถูกฆ่าเพื่อชิงงาช้าง หนัง และ ส่วนอื่นๆ ของร่างกาย เพื่อนำไปขาย ในตลาดมืด.
